LİSANSÜSTÜ EĞİTİM ENSTİTÜSÜ
Siyaset Bilimi ve Uluslararası İlişkiler Doktora Programı
PSIR 604 | Ders Tanıtım Bilgileri
| Dersin Adı |
Türk Siyasi Hayatı
|
|
Kodu
|
Yarıyıl
|
Teori
(saat/hafta) |
Uygulama/Lab
(saat/hafta) |
Yerel Kredi
|
AKTS
|
|
PSIR 604
|
Güz/Bahar
|
3
|
0
|
3
|
7.5
|
| Ön-Koşul(lar) |
Yok
|
|||||
| Dersin Dili |
İngilizce
|
|||||
| Dersin Türü |
Seçmeli
|
|||||
| Dersin Düzeyi |
Doktora
|
|||||
| Dersin Veriliş Şekli | - | |||||
| Dersin Öğretim Yöntem ve Teknikleri | - | |||||
| Dersin Koordinatörü | ||||||
| Öğretim Eleman(lar)ı | ||||||
| Yardımcı(ları) | ||||||
| Dersin Amacı | Bu ders, Türk siyasi hayatını şekillendiren kurumların incelenmesini amaçlamaktadır. |
| Öğrenme Çıktıları |
Bu dersi başarıyla tamamlayabilen öğrenciler;
|
| Ders Tanımı | Ders kapsamında ordu, bürokrasi, siyasal partiler, yasama, anayasa gibi kurumların tarihsel dönüşümü tartışılacaktır. Ayrıca, Türk siyasal hayatında yaşanan dönüşümler devlet-toplum ilişkisi, siyasal kültür geleneği ve askeri darbelerin siyasal ve toplumsal dönüşüme etkileri çerçevesinde incelenecektir. |
|
|
Temel Ders | |
| Uzmanlık/Alan Dersleri |
X
|
|
| Destek Dersleri | ||
| İletişim ve Yönetim Becerileri Dersleri | ||
| Aktarılabilir Beceri Dersleri |
HAFTALIK KONULAR VE İLGİLİ ÖN HAZIRLIK ÇALIŞMALARI
| Hafta | Konular | Ön Hazırlık |
| 1 | Giriş | |
| 2 | Türk Siyasi Hayatına Giriş | Şerif Mardin (1973), “Center-Periphery Relations: A Key to Turkish Politics?”Daedalus, Vol. 102, No. 1, pp.169-190. Gül hanım Ergun Özbudun, “Development of Democratic Government in Turkey,” in Ergun Özbudun (ed.), Perspectives on Democracy in Turkey, (Ankara: Turkish Political Science Association Publication, 1988): 1-58. Bülent bey Çağlar Keyder, “The political economy of Turkish democracy”, New Left Review, May-June 1979. Dilan |
| 3 | Devlet | Metin Heper, State Tradition in Turkey, (Walkington, UK: The Eothen Press, 1985). |
| 4 | Bürokrasi ve Yürütme | Metin Heper, “State, Democracy and Bureaucracy in Turkey, in Metin Heper (ed.), The State and Public Bureaucracies: A Comparative Perspective, (New York: Greenwood Press, 1987): 131 - 145. David Barchard, “Society and Bureaucracy: The Civil Service”, in B. Beeley (ed.), Turkish Transformation: New Century-New Challenges (The Eothen Press, 2002), pp. 198-219. Sabri Sayarı and Hasret Dikici Bilgin, “Paths to Power: The Making of Cabinet Ministers in Turkey,” Parliamentary Affairs, (2011): 1 – 26. |
| 5 | Yargı | Ceren Belge, “Friends of the court: The republican alliance and selective activism of the Constitutional Court of Turkey,” Law & Society Review, 40, (2006): 653–692. Ergun Özbudun, “Turkey’s Judiciary and the Drift Toward Competitive Authoritarianism,” The International Spectator, Vol. 50, No. 2, (June 2015): 42–55. Ergun Özbudun, “Political Origins of the Turkish Constitutional Court and the Problem of Democratic Legitimacy,” in Ozan Ergül (ed.), Democracy and the Judiciary, (Ankara: Türkiye Barolar Birliği, 2006): 279 – 293. |
| 6 | Ordu ve Siyaset | William M Hale, “Turkish Politics and the Military: A Comparative Analysis”, Turkish Politics and the Military (Routledge, 1994), pp. 301-36. Yaprak Gürsoy, “The Changing Role of the Military in Turkish Politics: Democratization Through Coup Plots?” Democratization, Vol. 19, No.4 (2011). Umut Can Adisonmez and R.Onursal “Governing Anxiety, Trauma and Crisis: The Political Discourse on Ontological (In)Security after the July 15 Coup Attempt in Turkey.” Middle East Critique, Vol. 29, No. 3, (2020). |
| 7 | Siyasal Kültür | İlter Turan, “The Evolution of Political Culture in Turkey”, in Ahmet Evin, Modern Turkey: Continuity and Change, (Berlin: Leske Verlag and Budrich, 1984): 84-112. Ergun Ozbudun, “State Elites and Democratic Culture in Turkey”, in Larry Diamond (ed.), Political Culture and Democracy in Developing Countries (Lynne Riener Publishers, 1993), pp. 247-68. Ilter Turan, “Religion and Political Culture in Turkey”, in Richard Tapper (ed.), Islam in Modern Turkey: Religion, Politics and Literature in a Secular State (I. B. Tauris, 1991), pp. 31-55. Ersin Kalaycıoğlu, “Political culture”, in Metin Heper and Sayarı, Sabri (eds.), The Routledge Handbook of Modern Turkey (New York: Routledge, 2012), pp. 171-181. |
| 8 | Siyasi Partiler ve Parti Sistemi | Ali Carkoglu, “Turkish Party System in Transition: Party Performance and Agenda Change”, Political Studies, XLVI, 1998, pp. 544-71. Güneş Murat Tezcür, “Trends and Characteristics of the Turkish Party System in Light of the 2011 Elections,” Turkish Studies, 13:2, 117-134, 2012. Pelin Ayan Musil, “Emergence of a Dominant Party System After Multipartyism: Theoretical Implications from the Case of the AKP in Turkey,” South European Society and Politics, 20:1, 71-92, 2015. Barry Rubin and Metin Heper (eds.), Political Parties in Turkey, (London, Portland OR: Frank Cass), 2002. |
| 9 | Seçimler ve Seçmen Davranışı | Yılmaz Esmer, “At the Ballot-Box: Determinants of Voting Behaviour in Turkey”, in Sabri Sayari and Yilmaz Esmer (eds.), Politics, Parties and Elections in Turkey (Lynne Rienner Publishers, 2001), pp. 91-114. Cem Baslevent, Hasan Kirmanoglu and Burhan Senatalar, “Voter Profiles and Fragmentation in the Turkish Party System”, Party Politics, 10(3), 2004, pp. 307-24. Ersin Kalaycıoğlu, “Two elections and a political regime in crisis: Turkish politics at the crossroads,” Southeast European and Black Sea Studies, 18:1, 2018, pp. 21-51. |
| 10 | Ara Sınav | |
| 11 | Sekülerizm | Ayşe Kadıoğlu, “The Pathologies of Turkish Republican Laicism”, Philosophy and Social Criticism, vol.36, no.3/4, 2010, pp. 489-504. Haldun Gülalp, “Enlightenment by Fiat: Secularization and Democracy in Turkey,” Middle Eastern Studies. Vol. 41, no.3, 2005, 351 – 372. Nilüfer Göle (1997) “Secularism and Islamism in Turkey: The Making of Elites and Counter Elites”, Middle East Journal, 51(1) pp.46-58. |
| 12 | Din ve siyaset | Metin Heper, “Islam and Democracy in Turkey: Toward a Reconciliation?” Middle East Journal, vol. 51 (1997): 32-45 Ali Carkoglu, “Religiosity, Support for Seriat and Evaluations of Secularist Public Policies in Turkey”, Middle Eastern Studies, 40, 2, 2004, pp. 111-36. E. Fuat Keyman, “Modernity, Secularism and Islam in Turkey,” Theory Culture & Society, Mart, 2007. |
| 13 | Demokratikleşme ve Demokratik Gerileme | İlter Turan, “Stability versus Democracy: The Dilemmas of Turkish Politics”, Dünü ve Bugünüyle Toplum ve Ekonomi 2 (1991), 31-53. Cemal Burak Tansel, Authoritarian Neoliberalism and Democratic Backsliding in Turkey: Beyond the Narratives of Progress,” South European Society and Politics, 23:2, 197-217, 2018. Berk Esen & Sebnem Gumuscu “Rising competitive authoritarianism in Turkey ̈, Third World Quarterly, 37:9, (2016), pp. 1581-1606. |
| 14 | Öğrenci Sunumları | |
| 15 | Dönemin Gözden Geçirilmesi | |
| 16 | Dönemin gözden geçirilmesi |
| Ders Kitabı | Tüm kaynaklar üniversitemiz kütüphanesinde veya açık kaynak olarak erişilebilir durumdadır veya Blackboard sistemi aracılığıyla öğrencilerimizle paylaşılmaktadır.
|
| Önerilen Okumalar/Materyaller | • Bernard Lewis, The Emergence of Modern Turkey (London: Oxford University Press, 1961). • Stanford J. and Ezel Kural Shaw, History of the Ottoman Empire and Modern Turkey, Volume 2: Reform, Revolution and Republic: The Rise of Modern Turkey, 1908–1975 (Cambridge: Cambridge University Press, 1977). • Feroz Ahmad, The Making of Modern Turkey (London and New York: Routledge, 1993). • Geoffrey Lewis, Modern Turkey (London and Tonbridge: Ernest Benn, 1974). • Roderic Davison, Turkey: A Short History, 2nd edn (Huntingdon: Eothen, 1988). Niyazi Berkes, The Development of Secularism in Turkey (Montreal: McGill University Press, 1964). • Çağlar Keyder, State and Class in Turkey: A Study in Capitalist Development (London: Verso, 1987). • Tanzimat'tan Cumhuriyet'e Türkiye Ansiklopedisi, 6 volumes (İstanbul: İletişim Yayınları, 1986). • Cumhuriyet Dönemi Türkiye Ansiklopedisi, 10 volumes (İstanbul: İletişim Yayınları, 1983). • Sina Akşin, editor, Türkiye Tarihi, Volumes 4–5: Çağdaş Türkiye, 1908–1980, and Bugünkü Türkiye, 1980–2003 (İstanbul: Cem Yayınevi, 1989–2003). • Ergun Özbudun, Contemporary Turkish Politics: Challenges to Democratic Consolidation (Boulder: Lynne Rienner Publishers, 2000). • Ersin Kalaycıoğlu, Turkish Dynamics: Bridge Across Troubled Lands (New York: Palgrave Macmillan, 2005). • Sina Akşin, Turkey from Empire to Revolutionary Republic: The Emergence of the Turkish Nation from 1789 to the Present (New York: New York University Press, 2007). • Modern Türkiye'de Siyasî Düşünce, 8 volumes (İstanbul: İletişim Yayınları, 2001–2007) |
DEĞERLENDİRME ÖLÇÜTLERİ
| Yarıyıl Aktiviteleri | Sayı | Katkı Payı % |
| Katılım |
1
|
20
|
| Laboratuvar / Uygulama | ||
| Arazi Çalışması | ||
| Küçük Sınav / Stüdyo Kritiği | ||
| Portfolyo | ||
| Ödev | ||
| Sunum / Jüri Önünde Sunum |
1
|
20
|
| Proje |
1
|
30
|
| Seminer/Çalıştay | ||
| Sözlü Sınav | ||
| Ara Sınav |
1
|
30
|
| Final Sınavı | ||
| Toplam |
| Yarıyıl İçi Çalışmalarının Başarı Notuna Katkısı |
4
|
100
|
| Yarıyıl Sonu Çalışmalarının Başarı Notuna Katkısı | ||
| Toplam |
AKTS / İŞ YÜKÜ TABLOSU
| Yarıyıl Aktiviteleri | Sayı | Süre (Saat) | İş Yükü |
|---|---|---|---|
| Teorik Ders Saati (Sınav haftası dahildir: 16 x teorik ders saati) |
16
|
3
|
48
|
| Laboratuvar / Uygulama Ders Saati (Sınav haftası dahildir. 16 x uygulama/lab ders saati) |
16
|
0
|
|
| Sınıf Dışı Ders Çalışması |
16
|
4
|
64
|
| Arazi Çalışması |
0
|
||
| Küçük Sınav / Stüdyo Kritiği |
0
|
||
| Portfolyo |
0
|
||
| Ödev |
0
|
||
| Sunum / Jüri Önünde Sunum |
1
|
20
|
20
|
| Proje |
1
|
73
|
73
|
| Seminer/Çalıştay |
0
|
||
| Sözlü Sınav |
0
|
||
| Ara Sınavlar |
1
|
20
|
20
|
| Final Sınavı |
0
|
||
| Toplam |
225
|
DERSİN ÖĞRENME ÇIKTILARININ PROGRAM YETERLİLİKLERİ İLE İLİŞKİSİ
|
#
|
Program Yeterlilikleri / Çıktıları |
* Katkı Düzeyi
|
||||
|
1
|
2
|
3
|
4
|
5
|
||
| 1 | Siyaset Bilimi ve Uluslararası İlişkiler konusunda kuramsal ve kavramsal yeterlilikleri üst düzeye çıkarır ve derinleştirir. |
|||||
| 2 | Siyaset Bilimi ve Uluslararası İlişkiler alanında yapılar, aktörler, kurumlar ve kültür gibi etkenler arasındaki ilişkileri eleştirel ve üst düzey analitik bir yaklaşımla değerlendirir. |
X | ||||
| 3 | Siyaset Bilimi ve Uluslararası İlişkiler literatüründeki kuramsal ve ampirik boşlukları saptar ve üst düzeyde sorgulama yetilerini kazanır. |
X | ||||
| 4 | Siyaset Bilimi ve Uluslararası İlişkiler literatüründeki boşlukları dolduracak yenilikçi, öncü ve özgün argümanlar geliştirme yetisini kazanır. |
X | ||||
| 5 | Siyaset Bilimi ve Uluslararası İlişkiler alanında üst düzey niceliksel ve/veya niteliksel araştırma tekniklerini kullanarak ilgili verileri toplar, çözümler ve yorumlar. |
|||||
| 6 | Siyaset Bilimi ve Uluslararası İlişkiler alanına özgün eserler üretip, ulusal ve uluslararası endeksler tarafından taranan dergilerde yayınlar yapar. |
X | ||||
| 7 | Siyaset Bilimi ve Uluslararası İlişkiler alanındaki güncel gelişmeleri ve kendi çalışmalarını yazılı, sözlü ve görsel olarak sunar. |
X | ||||
| 8 | Siyaset olgusuna ilişkin gündelik hayat içerisinde karşılaşılan sorunlara çözüm üretmeye yönelik olarak sorumluluk alır. |
|||||
| 9 | Ulusal ve uluslararası siyasetteki çatışmaların çözümlenmesinde kullanılan kurumsal ve siyasal araçların belirlenmesine yönelik projeler geliştirir. |
|||||
| 10 | Siyaset Bilimi ve Uluslararası İlişkiler ile ilgili bilimsel kıstaslara uygun, özgün bir tez hazırlar. |
|||||
| 11 | Bir yabancı dili kullanarak Siyaset Bilimi ve Uluslararası İlişkilerle ilgili bilgileri takip eder, yayın yapar ve akademik ortamlardaki tartışmalarda yer alır. |
|||||
| 12 | Siyaset Bilimi ve Uluslararası İlişkiler ile ilgili verilerin toplanması, yorumlanması, yayımı ve uygulanması aşamalarında toplumsal, bilimsel ve etik değerlere sahip olur. |
|||||
*1 Lowest, 2 Low, 3 Average, 4 High, 5 Highest