Bizi takip edin
|
EN

LİSANSÜSTÜ EĞİTİM ENSTİTÜSÜ

Siyaset Bilimi ve Uluslararası İlişkiler Doktora Programı

PSIR 604 | Ders Tanıtım Bilgileri

Dersin Adı
Türk Siyasi Hayatı
Kodu
Yarıyıl
Teori
(saat/hafta)
Uygulama/Lab
(saat/hafta)
Yerel Kredi
AKTS
PSIR 604
Güz/Bahar
3
0
3
7.5

Ön-Koşul(lar)
Yok
Dersin Dili
İngilizce
Dersin Türü
Seçmeli
Dersin Düzeyi
Doktora
Dersin Veriliş Şekli -
Dersin Öğretim Yöntem ve Teknikleri -
Dersin Koordinatörü
Öğretim Eleman(lar)ı
Yardımcı(ları)
Dersin Amacı Bu ders, Türk siyasi hayatını şekillendiren kurumların incelenmesini amaçlamaktadır.
Öğrenme Çıktıları Bu dersi başarıyla tamamlayabilen öğrenciler;
  • Türkiye’deki devlet geleneğini tanımlayabilecektir.
  • Ordu’nun siyasal hayattaki rolünü tartışabilecektir.
  • Türkiye’deki siyasal kültür geleneğini tanımlayabilecektir.
  • Siyasal partiler, parti sistemi, seçmen davranışını tanımlayabilecektir.
  • Laiklik, din ve siyaset ilişkisini inceleyebilecektir.
Ders Tanımı Ders kapsamında ordu, bürokrasi, siyasal partiler, yasama, anayasa gibi kurumların tarihsel dönüşümü tartışılacaktır. Ayrıca, Türk siyasal hayatında yaşanan dönüşümler devlet-toplum ilişkisi, siyasal kültür geleneği ve askeri darbelerin siyasal ve toplumsal dönüşüme etkileri çerçevesinde incelenecektir.

 



Dersin Kategorisi

Temel Ders
Uzmanlık/Alan Dersleri
X
Destek Dersleri
İletişim ve Yönetim Becerileri Dersleri
Aktarılabilir Beceri Dersleri

 

HAFTALIK KONULAR VE İLGİLİ ÖN HAZIRLIK ÇALIŞMALARI

Hafta Konular Ön Hazırlık
1 Giriş
2 Türk Siyasi Hayatına Giriş Şerif Mardin (1973), “Center-Periphery Relations: A Key to Turkish Politics?”Daedalus, Vol. 102, No. 1, pp.169-190. Ergun Özbudun, “Development of Democratic Government in Turkey,” in Ergun Özbudun (ed.), Perspectives on Democracy in Turkey, (Ankara: Turkish Political Science Association Publication, 1988): 1-58. Çağlar Keyder, “The political economy of Turkish democracy”, New Left Review, May-June 1979.
3 Devlet Metin Heper, State Tradition in Turkey, (Walkington, UK: The Eothen Press, 1985).
4 Bürokrasi ve Yürütme Metin Heper, “State, Democracy and Bureaucracy in Turkey, in Metin Heper (ed.), The State and Public Bureaucracies: A Comparative Perspective, (New York: Greenwood Press, 1987): 131 - 145. David Barchard, “Society and Bureaucracy: The Civil Service”, in B. Beeley (ed.), Turkish Transformation: New Century-New Challenges (The Eothen Press, 2002), pp. 198-219. Sabri Sayarı and Hasret Dikici Bilgin, “Paths to Power: The Making of Cabinet Ministers in Turkey,” Parliamentary Affairs, (2011): 1 – 26.
5 Yargı Ceren Belge, “Friends of the court: The republican alliance and selective activism of the Constitutional Court of Turkey,” Law & Society Review, 40, (2006): 653–692. Ergun Özbudun, “Turkey’s Judiciary and the Drift Toward Competitive Authoritarianism,” The International Spectator, Vol. 50, No. 2, (June 2015): 42–55. Ergun Özbudun, “Political Origins of the Turkish Constitutional Court and the Problem of Democratic Legitimacy,” in Ozan Ergül (ed.), Democracy and the Judiciary, (Ankara: Türkiye Barolar Birliği, 2006): 279 – 293.
6 Ordu ve Siyaset William M Hale, “Turkish Politics and the Military: A Comparative Analysis”, Turkish Politics and the Military (Routledge, 1994), pp. 301-36. Yaprak Gürsoy, “The Changing Role of the Military in Turkish Politics: Democratization Through Coup Plots?” Democratization, Vol. 19, No.4 (2011). Umut Can Adisonmez and R.Onursal “Governing Anxiety, Trauma and Crisis: The Political Discourse on Ontological (In)Security after the July 15 Coup Attempt in Turkey.” Middle East Critique, Vol. 29, No. 3, (2020).
7 Siyasal Kültür İlter Turan, “The Evolution of Political Culture in Turkey”, in Ahmet Evin, Modern Turkey: Continuity and Change, (Berlin: Leske Verlag and Budrich, 1984): 84-112. Ergun Ozbudun, “State Elites and Democratic Culture in Turkey”, in Larry Diamond (ed.), Political Culture and Democracy in Developing Countries (Lynne Riener Publishers, 1993), pp. 247-68. Ilter Turan, “Religion and Political Culture in Turkey”, in Richard Tapper (ed.), Islam in Modern Turkey: Religion, Politics and Literature in a Secular State (I. B. Tauris, 1991), pp. 31-55. Ersin Kalaycıoğlu, “Political culture”, in Metin Heper and Sayarı, Sabri (eds.), The Routledge Handbook of Modern Turkey (New York: Routledge, 2012), pp. 171-181.
8 Siyasi Partiler ve Parti Sistemi Ali Carkoglu, “Turkish Party System in Transition: Party Performance and Agenda Change”, Political Studies, XLVI, 1998, pp. 544-71. Güneş Murat Tezcür, “Trends and Characteristics of the Turkish Party System in Light of the 2011 Elections,” Turkish Studies, 13:2, 117-134, 2012. Pelin Ayan Musil, “Emergence of a Dominant Party System After Multipartyism: Theoretical Implications from the Case of the AKP in Turkey,” South European Society and Politics, 20:1, 71-92, 2015. Barry Rubin and Metin Heper (eds.), Political Parties in Turkey, (London, Portland OR: Frank Cass), 2002.
9 Seçimler ve Seçmen Davranışı Yılmaz Esmer, “At the Ballot-Box: Determinants of Voting Behaviour in Turkey”, in Sabri Sayari and Yilmaz Esmer (eds.), Politics, Parties and Elections in Turkey (Lynne Rienner Publishers, 2001), pp. 91-114. Cem Baslevent, Hasan Kirmanoglu and Burhan Senatalar, “Voter Profiles and Fragmentation in the Turkish Party System”, Party Politics, 10(3), 2004, pp. 307-24. Ersin Kalaycıoğlu, “Two elections and a political regime in crisis: Turkish politics at the crossroads,” Southeast European and Black Sea Studies, 18:1, 2018, pp. 21-51.
10 Ara Sınav
11 Sekülerizm Ayşe Kadıoğlu, “The Pathologies of Turkish Republican Laicism”, Philosophy and Social Criticism, vol.36, no.3/4, 2010, pp. 489-504. Haldun Gülalp, “Enlightenment by Fiat: Secularization and Democracy in Turkey,” Middle Eastern Studies. Vol. 41, no.3, 2005, 351 – 372. Nilüfer Göle (1997) “Secularism and Islamism in Turkey: The Making of Elites and Counter Elites”, Middle East Journal, 51(1) pp.46-58.
12 Din ve siyaset Metin Heper, “Islam and Democracy in Turkey: Toward a Reconciliation?” Middle East Journal, vol. 51 (1997): 32-45 Ali Carkoglu, “Religiosity, Support for Seriat and Evaluations of Secularist Public Policies in Turkey”, Middle Eastern Studies, 40, 2, 2004, pp. 111-36. E. Fuat Keyman, “Modernity, Secularism and Islam in Turkey,” Theory Culture & Society, Mart, 2007.
13 Demokratikleşme ve Demokratik Gerileme İlter Turan, “Stability versus Democracy: The Dilemmas of Turkish Politics”, Dünü ve Bugünüyle Toplum ve Ekonomi 2 (1991), 31-53. Cemal Burak Tansel, Authoritarian Neoliberalism and Democratic Backsliding in Turkey: Beyond the Narratives of Progress,” South European Society and Politics, 23:2, 197-217, 2018. Berk Esen & Sebnem Gumuscu “Rising competitive authoritarianism in Turkey ̈, Third World Quarterly, 37:9, (2016), pp. 1581-1606.
14 Öğrenci Sunumları
15 Dönemin Gözden Geçirilmesi
16 Dönemin gözden geçirilmesi  

 

Ders Kitabı

Tüm kaynaklar üniversitemiz kütüphanesinde veya açık kaynak olarak erişilebilir durumdadır veya Blackboard sistemi aracılığıyla öğrencilerimizle paylaşılmaktadır.

 

 

 

 

Önerilen Okumalar/Materyaller • Bernard Lewis, The Emergence of Modern Turkey (London: Oxford University Press, 1961). • Stanford J. and Ezel Kural Shaw, History of the Ottoman Empire and Modern Turkey, Volume 2: Reform, Revolution and Republic: The Rise of Modern Turkey, 1908–1975 (Cambridge: Cambridge University Press, 1977). • Feroz Ahmad, The Making of Modern Turkey (London and New York: Routledge, 1993). • Geoffrey Lewis, Modern Turkey (London and Tonbridge: Ernest Benn, 1974). • Roderic Davison, Turkey: A Short History, 2nd edn (Huntingdon: Eothen, 1988). Niyazi Berkes, The Development of Secularism in Turkey (Montreal: McGill University Press, 1964). • Çağlar Keyder, State and Class in Turkey: A Study in Capitalist Development (London: Verso, 1987). • Tanzimat'tan Cumhuriyet'e Türkiye Ansiklopedisi, 6 volumes (İstanbul: İletişim Yayınları, 1986). • Cumhuriyet Dönemi Türkiye Ansiklopedisi, 10 volumes (İstanbul: İletişim Yayınları, 1983). • Sina Akşin, editor, Türkiye Tarihi, Volumes 4–5: Çağdaş Türkiye, 1908–1980, and Bugünkü Türkiye, 1980–2003 (İstanbul: Cem Yayınevi, 1989–2003). • Ergun Özbudun, Contemporary Turkish Politics: Challenges to Democratic Consolidation (Boulder: Lynne Rienner Publishers, 2000). • Ersin Kalaycıoğlu, Turkish Dynamics: Bridge Across Troubled Lands (New York: Palgrave Macmillan, 2005). • Sina Akşin, Turkey from Empire to Revolutionary Republic: The Emergence of the Turkish Nation from 1789 to the Present (New York: New York University Press, 2007). • Modern Türkiye'de Siyasî Düşünce, 8 volumes (İstanbul: İletişim Yayınları, 2001–2007)

 

DEĞERLENDİRME ÖLÇÜTLERİ

Yarıyıl Aktiviteleri Sayı Katkı Payı %
Katılım
1
20
Laboratuvar / Uygulama
Arazi Çalışması
Küçük Sınav / Stüdyo Kritiği
Portfolyo
Ödev
Sunum / Jüri Önünde Sunum
1
20
Proje
1
30
Seminer/Çalıştay
Sözlü Sınav
Ara Sınav
1
30
Final Sınavı
Toplam

Yarıyıl İçi Çalışmalarının Başarı Notuna Katkısı
4
100
Yarıyıl Sonu Çalışmalarının Başarı Notuna Katkısı
Toplam

AKTS / İŞ YÜKÜ TABLOSU

Yarıyıl Aktiviteleri Sayı Süre (Saat) İş Yükü
Teorik Ders Saati
(Sınav haftası dahildir: 16 x teorik ders saati)
16
3
48
Laboratuvar / Uygulama Ders Saati
(Sınav haftası dahildir. 16 x uygulama/lab ders saati)
16
0
Sınıf Dışı Ders Çalışması
16
4
64
Arazi Çalışması
0
Küçük Sınav / Stüdyo Kritiği
0
Portfolyo
0
Ödev
0
Sunum / Jüri Önünde Sunum
1
20
20
Proje
1
73
73
Seminer/Çalıştay
0
Sözlü Sınav
0
Ara Sınavlar
1
20
20
Final Sınavı
0
    Toplam
225

 

DERSİN ÖĞRENME ÇIKTILARININ PROGRAM YETERLİLİKLERİ İLE İLİŞKİSİ

#
Program Yeterlilikleri / Çıktıları
* Katkı Düzeyi
1
2
3
4
5
1

Siyaset Bilimi ve Uluslararası İlişkiler konusunda kuramsal ve kavramsal yeterlilikleri üst düzeye çıkarır ve derinleştirir.

2

Siyaset Bilimi ve Uluslararası İlişkiler alanında yapılar, aktörler, kurumlar ve kültür gibi etkenler arasındaki ilişkileri eleştirel ve üst düzey analitik bir yaklaşımla değerlendirir.

X
3

Siyaset Bilimi ve Uluslararası İlişkiler literatüründeki kuramsal ve ampirik boşlukları saptar ve üst düzeyde sorgulama yetilerini kazanır.

X
4

Siyaset Bilimi ve Uluslararası İlişkiler literatüründeki boşlukları dolduracak yenilikçi, öncü ve özgün argümanlar geliştirme yetisini kazanır.

X
5

Siyaset Bilimi ve Uluslararası İlişkiler alanında üst düzey niceliksel ve/veya niteliksel araştırma tekniklerini kullanarak ilgili verileri toplar, çözümler ve yorumlar.

6

Siyaset Bilimi ve Uluslararası İlişkiler alanına özgün eserler üretip, ulusal ve uluslararası endeksler tarafından taranan dergilerde yayınlar yapar.

X
7

Siyaset Bilimi ve Uluslararası İlişkiler alanındaki güncel gelişmeleri ve kendi çalışmalarını yazılı, sözlü ve görsel olarak sunar.

X
8

Siyaset olgusuna ilişkin gündelik hayat içerisinde karşılaşılan sorunlara çözüm üretmeye yönelik olarak sorumluluk alır.

9

Ulusal ve uluslararası siyasetteki çatışmaların çözümlenmesinde kullanılan kurumsal ve siyasal araçların belirlenmesine yönelik projeler geliştirir.

10

Siyaset Bilimi ve Uluslararası İlişkiler ile ilgili bilimsel kıstaslara uygun, özgün bir tez hazırlar.

11

Bir yabancı dili kullanarak Siyaset Bilimi ve Uluslararası İlişkilerle ilgili bilgileri takip eder, yayın yapar ve akademik ortamlardaki tartışmalarda yer alır.

12

Siyaset Bilimi ve Uluslararası İlişkiler ile ilgili verilerin toplanması, yorumlanması, yayımı ve uygulanması aşamalarında toplumsal, bilimsel ve etik değerlere sahip olur.

*1 Lowest, 2 Low, 3 Average, 4 High, 5 Highest

 


İzmir Ekonomi Üniversitesi
izto logo
İzmir Ticaret Odası Eğitim ve Sağlık Vakfı
kuruluşudur.
ieu logo

Sakarya Caddesi No:156
35330 Balçova - İzmir / TÜRKİYE

kampus izmir

Bizi Takip edin

İEU © Tüm hakları saklıdır.